επέγερμα

ἐπέγερμα, το (Μ)

(βυζ. μουσ.) ένα από τα σαράντα άφωνα μεγάλα σημεία με τα οποία γινόταν η σημειογραφία τού αρχαίου στενογραφικού συστήματος τής βυζαντινής μουσικής, το οποίο υποδήλωνε ορισμένη μακρά μελωδική γραμμή.